Expeditie Rum
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost en Mar
10 Februari 2017 | Filipijnen, San Fernando
Daar gingen we. Onze expeditie door de epische Bacuit Archipel.
Met onze daypacks boven onze hoofden liepen we door de branding naar de kleine Banka. Hier was het even wachten tot het wegvaren want er was een enorme opstopping van alle boten die tegelijkertijd wilden wegvaren. Dankzij die brede zij-spannen van bamboe is dat toch lastiger dan je denkt, want je haakt constant in elkaars zijboeg.
Na enige hustle van bootsmannen die in en uit de boot sprongen om alles 'soepel' te laten verlopen, voeren alle bootjes naar de trekpleisters van El Nido; de Lagoons.
Aangekomen bij de Big Lagoon, een ondiepe poel omringt door rotsen midden in de zee, stapten we in de kayak en peddelden we door de kalme wateren van de lagune.
Onze volgende stop zou de Small Lagoon zijn maar het vooruitzicht van ál die bootjes die tegelijkertijd naar een kleine poel gaan deed ons besluiten het plan aan te passen en een privé-strand op te zoeken. Voordeel van zo'n 4-daagse tour, je bent veel flexibeler en niet gebonden aan een route van een gangbare dagtocht.
Het privé-strand bleek een super mooi plekje die ons echt deed denken aan Expeditie Robinson. In de baai lag een veel grotere Banka, waar we de rest van de dagen op zouden vertoeven.
De lunch stond al voor ons klaar op het dek. Verse vis, kip, rijst en Mango. Een goed moment om de groep te leren kennen. We zaten met 2 Ieren, 2 Engelsen, 2 Amerikanen en 8 Nederlanders op de boot. Deze Hollandse overvloed was te danken aan een hippe Nederlandse reisblog (reisjunk.nl) die de meeste van ons, onszelf meegerekend, enthousiast hadden gemaakt voor deze trip. Hakkend en buizend voeren we door een onstuimige zee naar het eerste basecamp waar we zouden overnachten. Het bleef echter bij zouden, aangezien het eerste mini Bankat'je (klein vissersbootje met zijspan), met daarin 3 van onze medepassagiers in de branding omsloeg op weg naar het basiskamp. Half lopend en zwemmend over het koraal kwamen ze op het strand aan. Daar kregen ze te horen dat het te onveilig was en weer terug het instabiele bootje in moesten naar onze boot. Erg sneu aangezien één van de meiden het al doodeng vond om het bootje in te moeten en zich maar als eerste had aangemeld om er maar vanaf te zijn. De terugweg door de branding verliep wederom niet zonder problemen. De stuurman sloeg door een golf overboord en onze drie medepassagiers peddelden zelf dapper naar onze grote boot.
Na deze commotie, maar gelukkig wel weer voltallig, vertrokken we naar het uitwijk-kamp.
Het goede nieuws was dat het niet erg ver varen was. Het slechte nieuws was dat het rap donkerder werd en dat we weer via het kleine, instabiele, onbetrouwbare, kapseizende bootje aan land moesten komen. Hier stond niemand om te springen dus Mar en ik boden ons als vrijwilligers en haalden droog het eiland. Er moest nog wel toestemming gevraagd worden aan de dorpsoudste of wij op 'zijn' eiland mochten overnachten.
Na zijn fiat zetten we de tentjes op op het strand.
Eenmaal compleet aan land, aten we gezamenlijk in een hut en gingen wij als echte mannen hout sprokkelen om een kampvuur te bouwen.
Bij de briefing werd ons vermeld dat er voor bottomless Rum zou worden gezorgd. Deze enerverende eerste dag zorgden ervoor dat de flessen rum een voor een werden opengetrokken en er steeds sterkere versies kwamen van de voorafgaande gebeurtenis. De Ieren namen hun taak serieus en zorgden ervoor dat de glazen gevuld bleven.
Het werd een bizar leuke eerste avond waarop we elkaar goed leerden kennen.
's Nachts waggelden we terug naar onze tentjes.
Dag 2.
BAM
Kater
Oeps
Ja, dit was op de blaren zitten. De losbandige avond eiste zijn tol. Ik stapte op de boot, voelde een lichte deining en mocht vervolgens meteen de vissen voeren. Iedereen was helemaal kapot en brak, behalve The Rum King himself. De Ier, de medeplichtige aan mijn kater liep super vrolijk en fris rond alsof er niets was gebeurd.
Bij het ontbijt kregen we van de crew te horen dat we een record hadden geplaatst van maarliefst 10 flessen rum. Met z'n 14e (waarvan de Britten niet meedronken) is dat bijna een fles pp. Niet gek dat ik me voelde alsof ik was overreden door een dubbeldekker.
Een frisse duik boven prachtig levend koraal voelde ik mij weer enigszins tot leven komen.
Het tweede basecamp was een sfeervol strand met fakkels in het zand en traditionele hutjes waar we in sliepen.
Na een frisse douche, lees; pannetje koud water over jezelf gooien, was iedereen zo kapot van de vorige nacht dat bijna iedereen vroeg het bed in dook.
De Ier deed dat na enkele RumCola, proostend op de verjaardag van Dieko (Nederlandse jongen) ook. Hoe doet die gozer het?
Zondag bezochten we de mooiste snorkelplek die wij ooit hadden gezien, heb ik vanaf het dek van onze boot een vis gevangen met enkel een lijntje en een haakje met wat squid en hebben we gechilled op een onbewoond eiland. Ik heb nog een poging gewaagd om te sparefishen maar dit was moeilijker dan verwacht. Het eiland leven is zwaar...
Naast Cockfights en basketbal is Karaoke de grote nationale sport. Aangekomen op het laatste eiland waar we overnachtten hoorden we alle foute klassiekers en Filipijnse smartlappen al uit de (kapotte) speakers blazen en de eilandbewoners uit volle borst meezingen.
Dat moeten we de filipinos meegeven, ze hebben absoluut geen gêne als het om zingen gaat. Obers, winkelmedewerkers, mensen en kinderen op straat zingen en hummen massaal. Erg gezellig (over het algemeen).
Enfin, wij (Mar, die twee Ieren en ik) werden uitgenodigd mee te doen dus konden we niet anders dan meeblerren met Franks 'My Way'.
Snorkelen en luieren op het strand hakt er toch wel in dus wij doken bijtijds in onze tent waarvandaan we het karaoke-feest nog lang hoorden doorgaan.
De laatste dag voeren we naar de eindbestemming Coron. Onderwijl maakten we nog stops bij een Japans WO-II wrak en een super groot zoetwater meer midden op zee omringt door Limestone kliffen.
Aangekomen in het chaotische en lelijke Coron, zochten we samen met Niki en Dieko een slaapplek. Na vier dagen op een boot verlangden we wel naar een warme douche om de zoutkristallen uit je haar te kunnen wassen en naar een echt bed. Na super lang rond te rijden met een tricycle (motor met overdekte zijspan) door wie we ook nog eens keihard zijn afgezet, zijn we uiteindelijk afgezet bij een hostel die nog een 4-pers appartement beschikbaar hadden binnen ons budget. Helaas zat ik die avond even aan de race maar ach gelukkig was het maar voor een dag.
De volgende ochtend vlogen we van Coron naar Manilla.
Vliegveld Coron is komisch klein. Het heeft één hal met plastic stoeltjes, twee schuifdeuren met daarboven terminal 1 & 2. Het heeft geen bagageband en 1 baan die zowel als vertrek- als landingsbaan geldt.
We vlogen met een klein propellervliegtuigje en landden een uur later in Manilla.
Daar aangekomen regelden we direct een bus naar de surfspot La Union in San Juan.
2 februari werd ik wakker en hingen er slingers in de kamer en hingen er ballonnen aan de deur in de cijfers 28.
Mar zou Mar niet zijn als ze niet weer een lieve verrassing in petto had. Maar dat was nog niet alles.
We hadden een super lekker barista-koffie tentje gevonden waar ik niets vermoedend van mijn echte koffie sinds lange tijd aan het genieten was tot er plotseling een pannenkoek met brandende kaarsjes in de letters HAPPY BIRTHDAY werd geserveerd.
Gekke Mar.
En wat is er leuker dan samen surfen op je verjaardag. Mar heeft er echt gevoel voor en ging als een malle. Ze dropte op verschillende golven in en reed ze uit tot aan het strand. Super trots.
De dag daarna waren de condities voor mij erg goed om op de pointbreak te surfen. Een mooie lange rechtse golf maar wel vrij ondiep met scherpe rotsen onder het oppervlakte, waardoor het voor Mar verstandig was om niet uit te peddelen (daarnaast zat zij die dag even aan de race). Ik lag tussen 30 gevorderde locals maar heb super lekkere golven gepakt, wel mijn voet opengehaald maar dat deert niet. Die avond kwamen Niki en Dieko onze kant op, we lieten ze La Union zien en dronken wat pilsjes op het strand.
Een kort, maar leuk wederzien voordat wij verder het Noorden in trokken. Maar hoogstwaarschijnlijk zien we elkaar weer in Nederland.
Mar is hierna weer aan de beurt om te schrijven over onze avonturen in Noord Luzon en Bohol. Stay tuned! :)
Xx
-
10 Februari 2017 - 16:13
Francien:
Je hebt talent om te schrijven Joost, of we er zelf bij zijn, heerlijk wat jullie meemaken en soms ook wel wat eng.
Nog een kleine week genieten! Kus van ons, E & F -
10 Februari 2017 - 21:31
Hannah:
Gefeliciteerd Marretje!! En wat een lekker verhaal weer met geWELdige foto's...! Ik wil OOOOOK! hahaha
Veel plezier nog dit laatste stukje!
x
-
11 Februari 2017 - 08:44
Herma:
Heerlijk verhaal weer! (Ont)spannende dingen maken jullie mee! Zo leuk om allemaal te lezen! Nog een paar dagen en dan weer in het gareel! Geniet nog maar lekker in de warmte, hier sneeuwt het! Liefs -
12 Februari 2017 - 00:20
Joop:
Wat een heerlijk verhaal weer, idd weer spannende dingen!
Jaloersmakend zijn de foto's!!
Schrik niet van de kou hier as woensdag!
Nog even genieten en goede reis terug!
X Ma
-
12 Februari 2017 - 09:12
Lisa En Maarten :
Liefjes, hadden jullie wel worstjes in de tas voor na de rum? :) wij hebben er zin in dat jullie weer terug komen! Dan krijgen we geen jaloersmakende foto's meer en kunnen we aan de slag met jullie huwelijk. Wheehoeeee!
Maar vooruit, geniet nog even en tot snel! Xx -
12 Februari 2017 - 09:32
Maarten:
Vet verhaal. Onwerkelijk om te lezen terwijl het hier sneeeuwt.
Hebben jullie je al verstaanbaar kunnen maken via de t shirts? -
12 Februari 2017 - 17:50
Ina:
Dag neefje en nichtje, ik lees vandaag pas jullie verhalen, maar het is dus weer genieten geblazen. Gisteravond zaten we lekker televisie te kijken terwijl het buiten sneeuwde en toen kwam Mar even onze huiskamer binnen zwemmen om iets over Oral B te vertellen, maar helaas het geluid stond uit, dus wat het was weet ik niet. Afgezien van de schrikbarende hoeveelheden rum die er weggewerkt worden, maken jullie er een zeer sportieve reis van. Goed hoor!
Wat leuk dat jullie gaan trouwen, van harte gefeliciteerd met dit besluit. Fijne reis verder en alvast een goede terugreis gewenst. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley