Vijftig Tinten Groen
Door: Joost & Mar
Blijf op de hoogte en volg Joost en Mar
11 November 2013 | Thailand, Ban Pa Kham
Joost:
We zitten in een internetcafé in Pai te wachten op onze bus naar Chiang Kong om daar vanuit naar Laos te gaan. Erg spannend, een nieuw land met nieuwe avonturen te beleven.
Maar we waren gebleven in Chiang Mai, de kookcursus. Natuurlijk kwamen wij weer te laat aan op de vertrekplaats waar de bus ons naar onze keuken zou brengen. Na drie dagen door Chiang Mai te hebben gelopen dachten wij dat we het allemaal wel kenden en zo naar de afgesproken plaats zouden kunnen lopen, maar we liepen achteraf gezien, regelrecht de tegenovergestelde kant op. Beetje dom dus, uiteindelijk bracht een (privé)bus ons naar de keuken die dertig minuten buiten de stad lag. Daar aangekomen zaten alle medecursisten op ons te wachten en konden we beginnen.
In een cursus van 6 uur (10.00-16.00 uur) mochten we de volgende gerechten maken en opeten!
•Thai Hot and Sour Prawn Soup
•Green Curry with Chicken
•Thai Style Fish Cakes
•Thai Fried Noodles
En na de lunchpauze:
•Spicy Minced Chicken Salad
•Water Chestnuts in Coconut Milk
We hebben dus aardig wat gegeten die dag. Wel vonden we de cursus een beetje in een sneltreinvaart gaan. Vooraf kregen we een korte uitleg over het gerecht waarbij alles werd voorgedaan, daarna moesten we het namaken, mocht je het opeten en snel weer het lokaal in voor de volgende uitleg. Onze chef was ook echt zo'n sjansmannetje met een snelle babbel en een geplaatste knipoog naar de dames in de groep. Mar kreeg nog een compliment over haar kookkunsten maar in mijn bijzijn bleven de knipogen beperkt.
De volgende dag waren we vroeg uit de veren om met de bus naar het Elephant Nature Park te gaan. Gelukkig werden we deze keer bij ons guesthouse opgehaald zodat we niet weer met een privebus gebracht hoefden te worden.
Deze organisatie vangt olifanten op die zijn mishandeld en gebruikt zijn voor verkeerde doeleinden. Zo liepen er blinde en misvormde olifanten rond die slachtoffer waren van mishandeling, landmijnen etc. De tour bevatte dan ook geen show of riding. Wel hebben we veel met de olifanten opgetrokken door ze (heel veel) eten te geven (ze eten wel zo'n 150KG per dag) en ze te wassen in de rivier (wat uitliep op een watergevecht tussen ons en andere gasten), al met al zorgde dit natuurlijk voor veel pret en leuke plaatjes.
Woensdag gingen we van Chiang Mai naar Pai rijden op de scooter. Dit was werkelijk fantastisch!!! Een 130 kilometer lange rit door de bergen met 763 bochten. Het begon met een spannend stuk snelweg, waarin we met een sukkelvaartje helemaal links bleven. Alsnog toetert bijna iedere vrachtwagen naar je terwijl je de kuilen ontwijkt, maar na de afslag richting Pai duik je de bergen in en is de weg van jou alleen. Na iedere bocht veranderde het uitzicht, de zon scheen tussen de bladeren door en zorde voor meer dan 50 tinten groen. Dit was echt super! We waren heel erg blij dat we de rit niet in een bus hadden afgelegd, want iedereen die dit deed kwam er misselijk uit zonder iets van het uitzicht te hebben gezien.
Na een rit van zes uur kwamen we aan in Pai, wat bekend staat als een hippie dorp. Het is een klein en overzichtelijk dorp in de natuur, met bijna geen auto's, taxi's en tuk-tuk's, waar alles lekker easy going is. Dit was echt een ware opluchting na Bangkok en Chiang Mai. Onze backpacks waren ook goed en veilig overgekomen met een busje van de organisatie van de scooterverhuur. We sliepen in Happy House met de Nedelandse eigenaar Fritz, die ons meteen wegwijs maakte in Pai en ons van leuke tips voorzag voor de rest van ons verblijf in Pai.
Mar:
Het scooteren zijn we dus al lekker gewend na onze prachtige tocht van Chiang Mai naar Pai. Wat een rit! Echt geweldig. En maar goed dat we al lekker wat kilometers hadden gemaakt, want zonder scooter ben je hier niets! Je ziet ze overal en wel met 3-4 personen tegelijk, baby's voorop en zelfs kinderen van een jaar of 10 scooteren er al op los. Zonder helm, uiteraard. Wij zijn echter zeer gespecialiseerd in toeristje spelen en hebben dus onze helmpjes paraat!
De volgende dag hebben we een hele mooie route gereden langs een Hot Spring, een prachtige Canyon en een waterval. We sloten de dag af met een geweldige overview op Pai en zijn glooiende heuvels en bergen vanaf de Wat Mae Yen tempel, waar we konden genieten van een spectaculaire zonsondergang.
Na ons eerste nachtje in Pai bij Happy House verhuisden we naar een kamer voor 4 naar een kleiner kamertje. In principe prima, niet heel schoon, maar het bed was oke en dat is ons al veel waard. Helaas werden we die nacht gewekt door krijsende Britse dames (al kun je ze geen dames noemen....) die het nodig vonden om onder ons raam te Skypen met het thuisfront en ondertussen luidkeels flirtend met andere nachtbrakende hostel-gasten onze (en die van de rest van Happy House) nacht te verpesten. Na 1,5 uur het te hebben moeten verduren (het was inmiddels half 4 's nachts), vond ik het toch tijd om even naar beneden te stappen en hen te woord te staan. Zelf stond ik gelukkig al in de Pai-stand (lees relaxt) en stemverheffing was dan ook niet nodig want zodra ik de trap af kwam was mijn boodschap al duidelijk. Ik denk dat mijn slaperige hoofd en wilde haren boekdelen sprak. De stilte keerde terug en wij konden terug naar bed. 's Ochtends brak opgestaan en meteen uitgecheckt samen met Ilana, een Amerikaanse die we hebben ontmoet in het hostel. Ook zij had een ' rough-night' en zij zat tegenover ons hostel! Met z'n drietjes zijn we opzoek gegaan naar een nieuw verblijf en hebben een heerlijk rustgevend plekje gevonden tegenover de rijstvelden in te schattige houten hutjes: Pai Phu Fah - paradise! Wat zouden wij lekker gaan slapen die avond :)
Dat geregeld hebbende waren we klaar voor een gezamenlijke scootertocht met een aantal mensen van Happy House, die we nog steeds graag wilden doen. Een Hot Spring en een bezoek aan een Hill Tribe Village stonden op het programma. Met een man of 20 scooterden we er op los langs de adembenemende views tot nu toe. Wat een geweldige natuur! Even chillen in de Hot Spring en daarna weer door, dachten we. Helaas was er een jongen met zijn scooter gevallen en moest met zijn schaafwonden geholpen worden. Met het busje werd hij terug naar Pai gebracht en wij wachten... en wachten... en het duurde wel een eeuwigheid voor ze terug waren. We kregen het koud, hadden honger en besloten met meer dan de helft van de groep om naar het dichtbijzijnde dorpje te scooteren, wat 10 minuten verderop lag. Daar aangekomen duurde het niet lang meer voor het busje teruggekeerd was terwijl wij werden ontvangen door honden, kippen en nieuwsgierige kinderen van de Hill Tribe. Deze tribes wonen in de bergen, ontzettend primitief in the middle of nowhere. Alle tribes hebben aparte kleurrijke kleding aan om te laten zien bij welke tribe ze horen. Toch komen er geregeld blanken langsgereden, want de kids ontvingen ons met 'hello!'. Erg schattig.
Nu we weer helemaal compleet waren reden we (allemaal nog steeds hongerig, want bij de vorige village was niets te krijgen) door naar de laatste Hill Tribe Village van de dag. We werden gewaarschuwd dat de weg hier heel steil is en slecht: soms was er wegdek, soms slechts zand en keien. We hadden allemaal denk ik niet verwacht dat het zo bizar zou zijn: met de remmen vol ingedrukt leek het soms bijna onmogelijk om in eigen tempo een heuvel af te glijden, maar het is ons gelukt! Joost kon iets minder genieten van het uitzicht, die had zijn volledige aandacht voor de weg, maar wanneer we even stopten om foto's te maken genoten we intens. De weg die we reden was tegen de grens van Birma aan met rood zand, scherpe haarspeld bochten: een echte wildernis!
Bovenaan de berg aangekomen was het uitzicht echt fenomenaal, heel bijzonder! Ook deze Hill Tribe had weer andere kleding aan en leefden hier, nog verder afgelegen, als boeren op hun eigen land met hun kippen, honden en enkele scooters.
Wel een beetje spannend was de terugweg: we moesten dezelfde hobbelige en ruwe weg terug en het werd al bijna donker. Gelukkig waren we met een grote groep en door steeds op elkaar te wachten, zijn we allemaal veilig teruggekomen. Al had de 'tourleider' zelf een ander plan: hij moest nog even wat brengen bij een ander dorp. Of we zelf terug konden komen. Oke....
Vrijdag, zaterdag en zondag (8,9,10 nov) hebben we genoten van Pai door nog wat rond te scooteren (waarbij we wel een stuk of 4 keer zijn uitgenodig om opium te komen gebruiken. Dit is een gebied waar dat heel veel voor komt! We hebben vriendelijk bedankt.), aan het zwembad te liggen en uit eten te gaan voor 5 euro met z'n tweetjes per keer. Ongelofelijk goedkoop! Oh en het ontbijt: heerlijk!!! Bij een tentje genaamd 'Witching Well' hebben we de lekkerste omeletten, muesli en pancakes gegeten. Oke, een beetje westers, dat wel, maar met Aziatische ingredienten en lekkernijen zoals mango, papaya en dragon-fruit.
Vandaag is het de 11e en gaan we op weg naar Laos. We vertrekken om 14.00 uur met de minivan naar de grens van Laos en Thailand, Chiang Khong, om morgen met de slowboat over de rivier naar Luang Prabang te gaan, met een pitstop in een plaatsje genaamd Pak Beng. Onze overnachtingen voor de komende 3 nachten staan al vast, dus dat is een lekker gevoel. We zoeken veel op Tripadvisor en boeken met onze telefoon op internet de kamers. Erg handig!
Op 13 november komen we dus aan in Laos, we zijn zo benieuwd! Heel even vreesden we voor de typhoon Haiyan die deze kant op komt, want heel misschien zou deze ook Laos bereiken, maar we hebben gelezen en gehoord dat hij nu in Vietnam is aangekomen en niet naar Laos gaat. Vreselijk om te lezen wat een schade er in de Filipijnen is aangericht. We hopen dat hij nu zo is afgezwakt dat er geen schade meer zal zijn in de landen die hij nog bereikt.
We hebben er nu bijna twee weken op zitten en genieten met volle teugen! Het weer, het eten, we zijn echt in de zevende hemel! Het wordt nu weer oefenen geblazen op het Laotiaans (net nu we het Thais een beetje onder de knie kregen met goeiemorgen en bedankt), maar genoeg tijd in de minivan om ons daar in te verdiepen. Tenzij we misselijk worden, want we horen toch verhalen over die minivans.....
Ons volgende verhaaltje komt waarschijnlijk in Luang Prabang, dus: wordt vervolgd!
Liefs van ons,
Sawadee-kha!!u
We zitten in een internetcafé in Pai te wachten op onze bus naar Chiang Kong om daar vanuit naar Laos te gaan. Erg spannend, een nieuw land met nieuwe avonturen te beleven.
Maar we waren gebleven in Chiang Mai, de kookcursus. Natuurlijk kwamen wij weer te laat aan op de vertrekplaats waar de bus ons naar onze keuken zou brengen. Na drie dagen door Chiang Mai te hebben gelopen dachten wij dat we het allemaal wel kenden en zo naar de afgesproken plaats zouden kunnen lopen, maar we liepen achteraf gezien, regelrecht de tegenovergestelde kant op. Beetje dom dus, uiteindelijk bracht een (privé)bus ons naar de keuken die dertig minuten buiten de stad lag. Daar aangekomen zaten alle medecursisten op ons te wachten en konden we beginnen.
In een cursus van 6 uur (10.00-16.00 uur) mochten we de volgende gerechten maken en opeten!
•Thai Hot and Sour Prawn Soup
•Green Curry with Chicken
•Thai Style Fish Cakes
•Thai Fried Noodles
En na de lunchpauze:
•Spicy Minced Chicken Salad
•Water Chestnuts in Coconut Milk
We hebben dus aardig wat gegeten die dag. Wel vonden we de cursus een beetje in een sneltreinvaart gaan. Vooraf kregen we een korte uitleg over het gerecht waarbij alles werd voorgedaan, daarna moesten we het namaken, mocht je het opeten en snel weer het lokaal in voor de volgende uitleg. Onze chef was ook echt zo'n sjansmannetje met een snelle babbel en een geplaatste knipoog naar de dames in de groep. Mar kreeg nog een compliment over haar kookkunsten maar in mijn bijzijn bleven de knipogen beperkt.
De volgende dag waren we vroeg uit de veren om met de bus naar het Elephant Nature Park te gaan. Gelukkig werden we deze keer bij ons guesthouse opgehaald zodat we niet weer met een privebus gebracht hoefden te worden.
Deze organisatie vangt olifanten op die zijn mishandeld en gebruikt zijn voor verkeerde doeleinden. Zo liepen er blinde en misvormde olifanten rond die slachtoffer waren van mishandeling, landmijnen etc. De tour bevatte dan ook geen show of riding. Wel hebben we veel met de olifanten opgetrokken door ze (heel veel) eten te geven (ze eten wel zo'n 150KG per dag) en ze te wassen in de rivier (wat uitliep op een watergevecht tussen ons en andere gasten), al met al zorgde dit natuurlijk voor veel pret en leuke plaatjes.
Woensdag gingen we van Chiang Mai naar Pai rijden op de scooter. Dit was werkelijk fantastisch!!! Een 130 kilometer lange rit door de bergen met 763 bochten. Het begon met een spannend stuk snelweg, waarin we met een sukkelvaartje helemaal links bleven. Alsnog toetert bijna iedere vrachtwagen naar je terwijl je de kuilen ontwijkt, maar na de afslag richting Pai duik je de bergen in en is de weg van jou alleen. Na iedere bocht veranderde het uitzicht, de zon scheen tussen de bladeren door en zorde voor meer dan 50 tinten groen. Dit was echt super! We waren heel erg blij dat we de rit niet in een bus hadden afgelegd, want iedereen die dit deed kwam er misselijk uit zonder iets van het uitzicht te hebben gezien.
Na een rit van zes uur kwamen we aan in Pai, wat bekend staat als een hippie dorp. Het is een klein en overzichtelijk dorp in de natuur, met bijna geen auto's, taxi's en tuk-tuk's, waar alles lekker easy going is. Dit was echt een ware opluchting na Bangkok en Chiang Mai. Onze backpacks waren ook goed en veilig overgekomen met een busje van de organisatie van de scooterverhuur. We sliepen in Happy House met de Nedelandse eigenaar Fritz, die ons meteen wegwijs maakte in Pai en ons van leuke tips voorzag voor de rest van ons verblijf in Pai.
Mar:
Het scooteren zijn we dus al lekker gewend na onze prachtige tocht van Chiang Mai naar Pai. Wat een rit! Echt geweldig. En maar goed dat we al lekker wat kilometers hadden gemaakt, want zonder scooter ben je hier niets! Je ziet ze overal en wel met 3-4 personen tegelijk, baby's voorop en zelfs kinderen van een jaar of 10 scooteren er al op los. Zonder helm, uiteraard. Wij zijn echter zeer gespecialiseerd in toeristje spelen en hebben dus onze helmpjes paraat!
De volgende dag hebben we een hele mooie route gereden langs een Hot Spring, een prachtige Canyon en een waterval. We sloten de dag af met een geweldige overview op Pai en zijn glooiende heuvels en bergen vanaf de Wat Mae Yen tempel, waar we konden genieten van een spectaculaire zonsondergang.
Na ons eerste nachtje in Pai bij Happy House verhuisden we naar een kamer voor 4 naar een kleiner kamertje. In principe prima, niet heel schoon, maar het bed was oke en dat is ons al veel waard. Helaas werden we die nacht gewekt door krijsende Britse dames (al kun je ze geen dames noemen....) die het nodig vonden om onder ons raam te Skypen met het thuisfront en ondertussen luidkeels flirtend met andere nachtbrakende hostel-gasten onze (en die van de rest van Happy House) nacht te verpesten. Na 1,5 uur het te hebben moeten verduren (het was inmiddels half 4 's nachts), vond ik het toch tijd om even naar beneden te stappen en hen te woord te staan. Zelf stond ik gelukkig al in de Pai-stand (lees relaxt) en stemverheffing was dan ook niet nodig want zodra ik de trap af kwam was mijn boodschap al duidelijk. Ik denk dat mijn slaperige hoofd en wilde haren boekdelen sprak. De stilte keerde terug en wij konden terug naar bed. 's Ochtends brak opgestaan en meteen uitgecheckt samen met Ilana, een Amerikaanse die we hebben ontmoet in het hostel. Ook zij had een ' rough-night' en zij zat tegenover ons hostel! Met z'n drietjes zijn we opzoek gegaan naar een nieuw verblijf en hebben een heerlijk rustgevend plekje gevonden tegenover de rijstvelden in te schattige houten hutjes: Pai Phu Fah - paradise! Wat zouden wij lekker gaan slapen die avond :)
Dat geregeld hebbende waren we klaar voor een gezamenlijke scootertocht met een aantal mensen van Happy House, die we nog steeds graag wilden doen. Een Hot Spring en een bezoek aan een Hill Tribe Village stonden op het programma. Met een man of 20 scooterden we er op los langs de adembenemende views tot nu toe. Wat een geweldige natuur! Even chillen in de Hot Spring en daarna weer door, dachten we. Helaas was er een jongen met zijn scooter gevallen en moest met zijn schaafwonden geholpen worden. Met het busje werd hij terug naar Pai gebracht en wij wachten... en wachten... en het duurde wel een eeuwigheid voor ze terug waren. We kregen het koud, hadden honger en besloten met meer dan de helft van de groep om naar het dichtbijzijnde dorpje te scooteren, wat 10 minuten verderop lag. Daar aangekomen duurde het niet lang meer voor het busje teruggekeerd was terwijl wij werden ontvangen door honden, kippen en nieuwsgierige kinderen van de Hill Tribe. Deze tribes wonen in de bergen, ontzettend primitief in the middle of nowhere. Alle tribes hebben aparte kleurrijke kleding aan om te laten zien bij welke tribe ze horen. Toch komen er geregeld blanken langsgereden, want de kids ontvingen ons met 'hello!'. Erg schattig.
Nu we weer helemaal compleet waren reden we (allemaal nog steeds hongerig, want bij de vorige village was niets te krijgen) door naar de laatste Hill Tribe Village van de dag. We werden gewaarschuwd dat de weg hier heel steil is en slecht: soms was er wegdek, soms slechts zand en keien. We hadden allemaal denk ik niet verwacht dat het zo bizar zou zijn: met de remmen vol ingedrukt leek het soms bijna onmogelijk om in eigen tempo een heuvel af te glijden, maar het is ons gelukt! Joost kon iets minder genieten van het uitzicht, die had zijn volledige aandacht voor de weg, maar wanneer we even stopten om foto's te maken genoten we intens. De weg die we reden was tegen de grens van Birma aan met rood zand, scherpe haarspeld bochten: een echte wildernis!
Bovenaan de berg aangekomen was het uitzicht echt fenomenaal, heel bijzonder! Ook deze Hill Tribe had weer andere kleding aan en leefden hier, nog verder afgelegen, als boeren op hun eigen land met hun kippen, honden en enkele scooters.
Wel een beetje spannend was de terugweg: we moesten dezelfde hobbelige en ruwe weg terug en het werd al bijna donker. Gelukkig waren we met een grote groep en door steeds op elkaar te wachten, zijn we allemaal veilig teruggekomen. Al had de 'tourleider' zelf een ander plan: hij moest nog even wat brengen bij een ander dorp. Of we zelf terug konden komen. Oke....
Vrijdag, zaterdag en zondag (8,9,10 nov) hebben we genoten van Pai door nog wat rond te scooteren (waarbij we wel een stuk of 4 keer zijn uitgenodig om opium te komen gebruiken. Dit is een gebied waar dat heel veel voor komt! We hebben vriendelijk bedankt.), aan het zwembad te liggen en uit eten te gaan voor 5 euro met z'n tweetjes per keer. Ongelofelijk goedkoop! Oh en het ontbijt: heerlijk!!! Bij een tentje genaamd 'Witching Well' hebben we de lekkerste omeletten, muesli en pancakes gegeten. Oke, een beetje westers, dat wel, maar met Aziatische ingredienten en lekkernijen zoals mango, papaya en dragon-fruit.
Vandaag is het de 11e en gaan we op weg naar Laos. We vertrekken om 14.00 uur met de minivan naar de grens van Laos en Thailand, Chiang Khong, om morgen met de slowboat over de rivier naar Luang Prabang te gaan, met een pitstop in een plaatsje genaamd Pak Beng. Onze overnachtingen voor de komende 3 nachten staan al vast, dus dat is een lekker gevoel. We zoeken veel op Tripadvisor en boeken met onze telefoon op internet de kamers. Erg handig!
Op 13 november komen we dus aan in Laos, we zijn zo benieuwd! Heel even vreesden we voor de typhoon Haiyan die deze kant op komt, want heel misschien zou deze ook Laos bereiken, maar we hebben gelezen en gehoord dat hij nu in Vietnam is aangekomen en niet naar Laos gaat. Vreselijk om te lezen wat een schade er in de Filipijnen is aangericht. We hopen dat hij nu zo is afgezwakt dat er geen schade meer zal zijn in de landen die hij nog bereikt.
We hebben er nu bijna twee weken op zitten en genieten met volle teugen! Het weer, het eten, we zijn echt in de zevende hemel! Het wordt nu weer oefenen geblazen op het Laotiaans (net nu we het Thais een beetje onder de knie kregen met goeiemorgen en bedankt), maar genoeg tijd in de minivan om ons daar in te verdiepen. Tenzij we misselijk worden, want we horen toch verhalen over die minivans.....
Ons volgende verhaaltje komt waarschijnlijk in Luang Prabang, dus: wordt vervolgd!
Liefs van ons,
Sawadee-kha!!u
-
11 November 2013 - 06:57
Herma:
Lieve allebei,
Wat een mooie dingen maken jullie mee en wat een leuke en spannende ervaringen! Allemaal bekende plaatsnamen komen voorbij! Zo leuk om jullie verhalen te lezen! Zo'n scooter geeft je ook een vrijheidsgevoel lijkt mij, maar wel goed dat de helmpjes opblijven!
Geniet maar heerlijk ook van het mooie weer, hier waait en regent het al dagen!
Dikke knuffel uit Santpoort! -
11 November 2013 - 07:11
Harm En An:
Hoi Joost en Mar,
Wat hebben jullie al ontzettend veel gedaan en wat heerlijk om te weten dat er nog zoveel avonturen voor jullie liggen.
Heel veel plezier nog en wij kijken uit naar het volgende reisverslag.
Groeten uit Haarlem(Harm en An) -
11 November 2013 - 09:25
Francien:
Lieve levensgenieters,
Wat een feest om zo met jullie mee te reizen.EEN groot avontuur.
We wachten weer op jullie volgende reisverslag.Veel plezier.
Dikke kus, Elly en Francien
-
11 November 2013 - 10:01
Joop:
Liefjes,
Na een mooi ( een druk bezocht ) feest ztten we nu pas om 10 uur aan het ontbijt van jullie verhalen te genieten!! Wat een reis!!! Het paradijs op aarde!!
Wat een prachtig huisje om te overnachten! Haast zonde om je ogen dicht te doen!
Blijf genieten, dan doen wij dat ook weer in een volgend verhaal!
XXX. Liefs ma -
11 November 2013 - 10:16
Dad:
Zo'n verhaal lezen duurt zeker twee koffie! Heb ik nu alle tijd voor! Wat een heerlijke lap tekst. Dat jullie genieten is wel duidelijk, foooral dooorgaan ! Houd de scooter rechtop dan zie je het meest. -
11 November 2013 - 14:15
Karen:
Wat schrijven jullie leuk!!
Geniet ze verder,
x Karen -
11 November 2013 - 20:46
Marleen:
Wat een leuk verhaal! Heerlijk om dat allemaal mee te maken! En inderdaad, erg jaloers makend!! Geniet van al het moois! Kus -
11 November 2013 - 21:46
Fardoe:
OOOOOOOOOOO Mar en Joost, wat wordt ik fijn opgewarmd door jullie verhalen. Ik kan niet geloven dat ik aankomend weekend gewoon ook daar ben!! Zou super tof zijn als we elkaar nog ergens kunnen treffen in Cambodja of wellicht Koh chang! Geniet schatjes!
xx Far -
12 November 2013 - 08:58
Jiska:
Super om te lezen weer :). Veel plezier in Laos!!!! Liefs -
12 November 2013 - 18:10
Jan Jasper:
Luang Prabang is zo heerlijk relaxt stadje , na Cambodja en Vietnam was het een oase
Van rust . Wel naar de nachtmarkt gaan en s,ochtends om 6 uur gaan de monniken
uit bedelen . Veel plezier ! -
12 November 2013 - 20:24
Corrie Alta-Frankema:
Wat een avontuur!!!! Hmmm zou ik dat ooit durven? -
13 November 2013 - 11:44
Loosje:
Liefjes!! Wat vet dat jullie zulke pro's worden in het scooterrijden!
Wat gaat dat jullie het zo leuk hebben!
Geniet samen en ik hoop dat julllie nog veel tinten gaan tegenkomen.
Kus! -
13 November 2013 - 11:52
Maarten:
Super leuk!
Nog plaatjes geschoten van brommers met de lading van een bestelbus er op gebonden?
-
18 November 2013 - 22:33
Fredie:
Wat een heerlijke verhalen!! Zo genieten we hier ook een beetje mee :)! -
18 November 2013 - 22:57
Tessa:
Oh Mar en Joost! Jaloezie alom. Hier in het Hollandse maken we ons op voor het echte winterweer en houden we ons bezig met zaken als hoe kom ik droog op werk aan, welke trui is warm genoeg vandaag en dit jaar wel of geen Kerstboom? En jullie zitten daar een beetje in de zevende hemel. Als ik wat mocht wensen voor Sinterklaas... ;). Fijn om te lezen dat jullie zo genieten. Jullie hebben het verdiend! Ik kijk uit naar het volgende verslag. Liefs! -
21 November 2013 - 08:11
Mariëlle :
Wat klinkt het nu al als een geweldige reis!! En jullie gaan nog veel meer mooie avonturen beleven :-) Geniet ervan!! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
